This is Tech: Kids Code to Nationals of Google Contest

Kids from Bala Vidya Mandir selected for the national finals of Google India’s Code-to-Learn competition

CHENNAI: Ten-year-old Shreya Ramkumar describes the game she has designed for a national  competition by Google India. “The user operates a cat, which needs to chase the mouse, which also moves on the screen, within 60 seconds,” she says brightly. “Programming is fun and it’s very easy!” she adds.

Shreya from Bala Vidya Mandir, Adyar, is one of the 36 finalists selected for the 2014 edition of ‘Code-to-Learn’, an all India competition, where children in three categories, from Class 5 to Class 10, develop programs using a language called ‘Scratch’ for games, stories and puzzles. The kids have been using programming with ease, and words like variables and commands are casually integrated into their vocabulary.

“I was a tech person from a very early age, and have recreated the game from the movie Tron using Scratch. It’s an arcade game, and works on both one player and two player modes,” says 16-year-old Karthi Srinivasan, another finalist from the same school. “I have tried other stuff with Scratch — like a program to draw impossible shapes, and recreated the Flappy Bird game,” he says, adding that he wants to be a cryptographer.

Scratch was developed by the MIT Media Lab to create stories, games,cartoons and various other kinds of projects. An open source software that is free for all, it uses a drag-and-drop technique, and was specially designed for educational purposes.

Code-to-learn began in 2013 to build a stronger foundation for computer science in India, and with the large number of tech-crazy kids in the city, 12 of the finalists are from Chennai, from schools including DAV Public School, Maharshi Vidya Mandir and Sishya. The competition sees huge participation, with around 250 entries from the seven schools of the Bala Vidya Mandir group  itself, in three categories from Classes 5 to 10.

Metro Rail :Metro Rail Stations to Sport Snazzy Look

CMRL plans to lease out spaces in Koyambedu, Vadapalani and Ashok Nagar stations to shops or office spaces; all stations to have food courts, stalls, ATMs and commercial establishments.


CHENNAI: Having seen the failure of the MRTS to capitalise on the vast space lying unused in its stations, the Chennai Metro Rail is planning to make its stations lively and bustling with activity.

In the first phase, CMRL is planning to develop Koyambedu, Vadapalani and Ashok Nagar stations on the elevated stretch by leasing out space either for shops or office spaces. Sources said that a total area of 3,095 square metres at locations in street, concourse and link bridge of the three stations will be leased out.

The built-up area, to be handed over to licencees on an ‘as is where is’ basis, will be an ideal space for retail stores and offices, according to the company.

However, considering the safety issues involved in operating a high-people movement facility, the CMRL has put forth certain conditions for the commercial units vying to occupy the space in the stations. There is a strict ban on cooking using LPG cylinders. Only electrical cooking or heating are permitted, with prior written permission, CMRL sources said.

In other fire safety measures, underground water tanks of  50,000 to 1 lakh litre capacity will be set up at Koyambedu, Vadapalani and Ashok Nagar elevated stations. It has also mandated shop owners to ensure that fire alarm systems with internal fire safety arrangements like sprinklers, smoke detectors are put in place within the space they occupy, CMRL sources said.

Licensing rights of space, officials said, shall be for a period of 15 years, wherein the licencee can exit from the licence agreement after  six months with prior notice to CMRL.

It is planned that all new metro stations would have commercial establishments, food courts, stalls and ATMs, CMRL sources said. This, industry experts said, could bring in substantial income for the company once the transport network is fully functional.

The company is waiting to finalise the architects for designing the commercial space along the Koyambedu Metro station.

 Besides preparing a design and plan for commercial development, the architect should conduct a survey that includes necessary data related to the existing public utility services, lines of streets and pavements, buildings lines, adjoining properties, rights of lights, restrictions, easements, party walls and boundaries. 

.These efforts come in the wake of the CMRL planning to have its first commercial run from Koyambedu to Alandur next year

Express News ;30 Oct 2014

Food : Interactive Buffets Make Eating More Fun

 Hyatt Regency, Teynampet


CHENNAI: Most folks would probably blink if they heard the term ‘interactive buffet’. But in the world of an executive chef, it’s the difference between stale, done-to-death food presentation available in a line, and the opportunity to create right in front of the customer’s eyes.

 Live stations, a phrase more people are familiar with, may have started off with basics like Chinese noodles and omelettes way back when a buffet itself was a novel concept. But these days, it’s the more the merrier andinnovative options like a potato martini bar and bamboo basket soup that often bring people back, and not just for seconds.   

Experiments You Can Customise

If you stick to dishes you know, it’s unlikely you’ll enjoy the well thought out chef experiments that Chennai has to offer these days. So live a little and let your palate do the deciding. And who’s to say that you can’t order an exciting flambé or teppanyaki plate without some instruction to your chef? At an interactive buffet, ‘custom cooking’ is the name of the game.

Live Favourites

Some of the popular interactive stations that you are likely to stumble upon the next time you go out are a fresh juice bar, dan dan noodles, dim sums, a sushi bar, a sandwich bar, carving stations, customised chats, fresh catch of the sea, barbeque, grills, roast stations, tagines, shawarmas and even ice lollies!  And very often, menus are engineered weeks in advance to suit ‘themed buffet banquets’ requested by corporate and big wigs who’d like to try something out of the box.

This also helps a culinary team to promote interactive stations, replace old stations with new ones, and keep things rolling smoothly. Moreover, it minimises wastage. Cost control with planned ingredients, both local and imported, in as you can imagine, is an important factor for all of us!    

Health Trend & Senses Determine Your Appetite

Keeping in mind that guests are more fitness conscious nowadays, there is always a salad bar with nutrition-rich combinations, sometimes on a plate, sometimes in a bowl and…if done well, sitting pretty in a shot glass. Did you know that 60 per cent of one’s appetite comes from what we see, as opposed to what we smell?

Noodle Memories

I remember when I was younger I would visit a Chinese restaurant, where the chefs would give us a live demo of handmade noodles, before it was cooked and served. It was really an amazing experience to watch, right from the making of the dough to seeing it stretched, folded and finally seeing knots being made. The knots used to get thinner and thinner and produce noodles. It became a time of bonding for me, as I would  go there to dine often just to interact with the chefs, observe their showmanship and think to myself, how can I be a master of the art?

(The writer is the executive chef at the Hyatt Regency, Teynampet)

 Express News Service

 30th October 2014 06:09 AM

Marina Beach - Triumph of Labour statue

Marina Beach -  Triumph of Labour statue



The Triumph of Labour, also known as the Labour statue, is a statue at the Marina 

Beach, Chennai, .

 Erected at the northern end of the beach at the Anna Square opposite University of 

Madras, it is an important landmark of Chennai. 


The statue shows four men toiling to move a rock, depicting the hard work of the labouring 


class. It bears a semblance to the famed World War II photograph of the raising of the 

flag on Iwo Jima by the American Marines.


 It was sculpted by Debi Prasad Roy Chowdhry. 


The statue is the earliest one to be erected on the beach and is installed close to the site 


where the country's first commemoration of May Day was held. The statue was installed on 


the eve of the Republic Day in 1959, as part of the Kamaraj government's drive to beautify 

the beach.


 The statue remains the focal point of May Day celebrations in the city.

To commemorate the  India's first ever May Day rally , the Labour statue, depicting an 

inspiring posture of a team of labourers engrossed at arduous work, was sculpted by Debi 

Prasad Roy Chowdhry, who was the first Indian principal of the then Government of Madras 

School of Arts and Crafts (what is today the Tamil Nadu Government College of Fine 

Arts) and was erected on 25 January 1959, unveiled by the then Governor of Madras, 

Bishnuram Medhi.

A.P. Srinivasan, a night watchman at the School of Arts and Crafts, was the model for 

second and fourth men from the left while Ramu, a student modeled for the other two men

சென்னை செல்லங்கள் :தமிழ் இலக்கியத்தில் முன்னும் பின்னும் உதாரணமற்ற அபூர்வ ராகம் லா.ச.ரா

.

லா.ச.ராமாமிர்தம்: பிறந்த நாள்-அக். 29, 1916 நினைவு நாள் - அக். 29, 2007

யார் இந்த லா.ச.ராமாமிர்தம்? 

நவீன தமிழ் எழுத்தின் தீவிரமான பகுதி பெரும்பாலும் வெகுமக்களின் ரசனை எல்லைக்கு வெளியில்தான் இருந்துவருகிறது.

 இதில் பல அம்சங்கள் புரிவதில்லை என்பது பெருவாரியான மக்களின் புகார். அத்தகைய புரியாத எழுத்தின் முதன்மையான உதாரணங்களில் ஒருவராக லால்குடி சப்தரிஷி ராமாமிர்தம் அடையாளம் காணப்படுகிறார்.

சொற்கள் புரியவில்லை என்றால் அகராதியைப் பார்த்துத் தெரிந்துகொண்டுவிடலாம். வாக்கியங்களே புரியவில்லை என்றால்? 

‘கண்ணின் இமையுள், விழிப்பின் முதல் உணர்வாய்க் கவிந்த இருள் முழுவே உனக்கு அஞ்சலி’ என்று ஒரு கதை (த்வனி) தொடங்கினால் எப்படி இருக்கும்? ‘கண்ணாடியில் பிம்பம் விழும் த்வனிகூட எனக்குக் கேட்கிறது’ என்று சொன்னால் அதை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது? 

ஆனால், இதுபோன்ற வாக்கியங்களில் இருக்கும் வசீகரமே லா.ச.ரா-வைப் புரியாமலும் பலரைப் படிக்க வைக்கக்கூடியதாகவும் இருக்கிறது. அச்சத்தை மீறிப் பாம்பின் அழகு நம்மைக் கவர்வதுபோல.

மயக்கும் மாயம்

இரண்டாயிரம் பக்கங்களுக்கு மேல் விரியும் லா.ச.ரா-வின் எழுத்தில் சரி பாதிக்கு மேல் அடிப் படைத் தமிழ் அறிவுகொண்ட எவரும் படித்துப் புரிந்து கொள்ளக்கூடியதுதான். 

மீதிப் பகுதியில் பெரும் பாலானவை புரியாத நிலையிலும் வசீகரிக்கக் கூடியவை; ரசித்துப் படிக்கக்கூடியவை. ‘இது இருளின் நரம்பு, எண்ணத்தின் மணிக்கயிறு, வானத்தின் நீளத்தினின்று உரித்த பொற்சரடு’ என்பன போன்ற மயக்கும் படிமங்கள் புரியாதவை என்று சொல்வதை விடவும் ஒவ்வொருவருக்கு ஒவ்வொரு பொருள் தரக்கூடியவை என்று சொல்வதே பொருத்தம்.

புரியாத நிலையிலும் மந்திரம்போல மனதில் ஒட்டிக் கொள்ளும் மாயமே லா.ச.ரா-வின் சிறப்பு. புரிவதும் புரியாததும் தற்காலிக நிலைகள். ஒரு விஷயத்தை இன்று புரிந்துகொள்ளும் விதம் நாளை மாறலாம். ஆனால், லா.ச.ரா-வின் மந்திரச் சொற்கள் தரும் மயக்கம் நீடித்து நிற்கும்.

மலை உச்சியில் பிறக்கும் நதி பல வடிவங்களையும் பெயர்களையும் எடுத்தபடி கடலை நோக்கிப் பாயும். அதன் மொத்த விகாசத்தையும் குறிப்பிட்ட வகைக்குள் அடக்க முடியாது. லா.ச.ரா-வின் எழுத்தும் அத்தகையதுதான். நனவோடை உத்தி என்று சிலர் சொல்வார்கள்.

 ஆனால், புற உலகில் வேர் கொண்டு சம்பவங்களால் நகர்ந்து செல்லும் வலுவான யதார்த்தக் கதைகளையும் அவர் எழுதியுள்ளார். புலனுணர்வுக்கு அப்பாற்பட்ட அனுபவங்களைக் கதையாக்குபவர் என்று சொல்லலாம் என்று பார்த்தால், வலுவான தர்க்கம் பல படைப்புகளில் அடிச்சரடாக ஓடிக்கொண்டிருப்பதையும் உணர முடிகிறது.

 கூட்டுக் குடும்பத்தின் ஆராதகர் என்று சொல்லச் சிலர் முனைந்தால், குடும்பத்திலிருந்து முரண்படும் தனிநபர் உணர்வை முன்னிறுத்தும் கதைகள் நம்மைப் பார்த்துச் சிரிக்கும். சவுந்தர்ய உபாசகர் என்று சொல்லலாம். 

ஆனால், வேதனைகளின் கதையையும் இவர் எழுதிவைத்திருக்கிறார். அன்பின் உன்னதமும் பேசுவார். சுயநலத்தின் தவிர்க்கவியலாத தன்மையையும் காட்டுவார்.

 பெண்களை சக்தியின் வடிவமாகப் பார்ப்பவர், அவர்களது சுயநலத்தையும் வன்மத்தையும் கண்டு பாராமுகமாக இருப்பதில்லை.

அழகின் கோலங்கள்

லா.ச.ரா-வுக்குக் கதை என்பது அவரது தேடலின் கருவிதான். தேடல் என்பது அன்றாட வாழ்வில் மறைந்திருக்கும் தெய்விகத் தருணங்களின் மகிமையைக் கண்டுணர்தல். கதையம்சம் என்பதைவிடவும் கதையின் வாழ்வம்சத்துக்கும் அதனுள் ஒளிரும் சத்தியத்தின் தரிசனத்துக்கும் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுப்பவர் லா.ச.ரா

. மனித உணர்வுகள் அவருக்கு மிகமிக முக்கியம். மதிப்பீடுகளின் தராசில் வைத்து உணர்வுகளை அளப்பவர் அல்ல அவர். லா.ச.ரா-வின் பாத்திரங்கள், கருவறை, சுடுகாடு, பூஜையறை, படுக்கையறை, தோட்டம், சந்தை என எல்லா இடங்களிலும் உண்மையின் தரிசனத்தைக் கண்டு நெக்குருகுகிறார்கள். புலன்களைத் தாண்டிய அனுபவங் களையும் அந்த அனுபவங்கள் வெளிப்படும் தருணங் களையும் கண்டு நமக்கும் காட்டுகிறார் லா.ச.ரா.

பச்சைக்கனவு, கஸ்தூரி, சுமங்கல்யன், பாற்கடல் போன்ற கச்சிதமான யதார்த்தக் கதைகளைப் படைக்கும் திறன் கொண்ட இவர், படைப்பின் கட்டற்ற போக்குக்கு வழி விட்டுக் கதையின் கட்டமைப்பைத் தியாகம் செய்யவும் தயங்குவதில்லை. 

ஒவ்வொரு படைப்பும் எதைக் கோருகிறதோ அதைத் தருவதே ஒரு படைப்பாளியின் வேலை என்று நம்புபவர் லா.ச.ரா. அதனால்தான் அவரது பல கதைகளின் குவிமையம் சிதறுகிறது. 

சிறுகதைகளின் ஆதார பலமான குவிமையம் சிதறும்போது அதைப் பின் தொடர்ந்து செல்வது வாசகருக்குச் சிரமமாக இருக்கும். ஆனால், கிளை பிரியும் பாதைகளில் வெளிப்படும் தரிசனங்கள் படைப்பின் ஒவ்வொரு வரியையும் மதிப்பு வாய்ந்ததாக ஆக்குவதையும் உணரலாம்.

 ஒளிக் குவியத்தின் அழகைப் பல படைப்புகளில் தரும் இவர், ஒளிச் சிதறலின் எண்ணற்ற அழகுக் கோலங்களையும் காட்சிப்படுத்துகிறார். இத்தகைய எழுத்தைப் படிக்கும்போது கதையம்சத்தின் எல்லை களைத் தாண்டி வாசக மனம் பயணிக்கிறது. அந்தப் பயணம் படைப்பாளியின் பயணத்துக்கு இணை யான பயணமாகி, படைப்பின் தரிசனத்தை விரிவு படுத்துகிறது.

‘உன் எழுத்துத் திறமையின் முழு சக்திப் பிரயோகத்துடன் ஒரு காகிதத்தில் நெருப்பு என்று எழுதினால், அங்கு பொசுங்குகிற நெடி வர வேண்டும்’ என்று ஒருமுறை எழுதிய லா.ச.ரா. ஒவ்வொரு சொல்லுக்கும் முக்கியத்துவம் அளிப்பதை உணர முடியும்.

 ‘வாசனாதி திரவியங்களின் மணத்தைத் தமிழாக்கிக் கொண்டுவந்தவர் லா.ச.ரா.’ என்று சுந்தர ராமசாமி எழுதியிருப்பது இவரது சொல்லழகு தரும் மயக்கத்தைக் கச்சிதமாக உணர்த்துகிறது.

லா.ச.ரா-வின் அபூர்வ ராகம்

சொல்லழகும் மெய்ப்பொருள் தேடலும் தரும் தரிசனங்களின் படைப்பனுபவம் என்று லா.ச.ரா-வின் கதைகளை ஒருவாறாக வரையறுக்கலாம். 

பாற்கடல், கஸ்தூரி போன்ற யதார்த்த வாழ்க்கைச் சித்திரங்கள்; புரிந்துகொள்ள முடியாத ஆளுமை விசேஷங்களை மையப்படுத்தும் அபூர்வ ராகம், தாட்சாயணி போன்ற சொல்லோவியங்கள்; யோகம், புற்று போன்ற கால, இட எல்லைகளை மீறி வெளிப்படும் தரிசனங்கள் எனப் பல தளங்களில் இயங்குபவை லா.ச.ரா-வின் கதைகள். உறவுகளின் மேன்மையையும், அவற்றின் சிக்கல்களையும், இணைந்து வாழும் விழைவையும், பிரிந்து செல்லும் வேட்கையையும், தனிமையின் சுமையையும் அதன் மகத்துவத்தையும் பேசுபவை இவரது கதைகள்.

கதைகளைச் சொல்வதைவிடவும், கதைகளை முன்வைத்து வாழ்க்கையின் மாயத் தருணங்களைக் கண்டுணர்ந்து வியப்பதும் வியக்கவைப்பதும்தான் ராமாமிர்தத்தின் எழுத்து. 

அந்தத் தருணங்களில் தோய்ந்து மாறுபட்ட அனுபவத்தைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்பை ஏற்படுத்துவது ராமாமிர்தத்தின் எழுத்து. படைப்புகளில் அனுபவிக்கக் கிடைக்கும் மாயத் தருணங்களுக்காகவும் அவை முன்வைக்கப்படும் கவித்துவச் சொல்லழகின் வசீகரத்துக்காகவுமே இவரது கதைகள் என்றென்றும் படிக்கப்படும்.

 சம கால யதார்த்த வாழ்வில் வேரூன்றிய கதைகள் பல சமயம் கால வெள்ளத்தில் நிற்காமல் போய்விடலாம். 

ஆனால், காலம், இடம் ஆகியவற்றைத் தாண்டிய தருணங் களைப் படைப்பாக்கும் எழுத்து காலம் தாண்டியும் வாழும். லா.ச.ரா-வின் எழுத்து காலம், இடம் ஆகிய வற்றை மட்டுமல்லாமல், புலன்களை மீறிய அனுபவங் களையும் சாத்தியப்படுத்துபவை. அதனாலேயே அவர் தரும் மந்திரத் தருணங்கள் நித்தியத்தன்மை பெற்றிருக்கின்றன.

அபூர்வ ராகம் கதையை இப்படித் தொடங்குகிறார்:

 ‘வீணையின் ஸ்வரக் கட்டுகளை விருதாவாய் நெருடிக் கொண்டிருக்கையில், திடீரென்று ஒரு வேளையின் பொருத்தத்தால் ஸ்வரஜாதிகள் புதுவிதமாய்க் கூடி ஒரு அபூர்வ ராகம் ஜனிப்பதுபோல் அவள் என் வாழ்க்கையில் முன்னும் பின்னுமில்லாது முளைத்தாள்.’ 

லா.ச.ரா-வும் இந்தப் பெண்ணைப் போலத்தான். இலக்கிய உலகில் முன்னும் பின்னும் யாருமற்ற அபூர்வ ராகம்.

- அரவிந்தன், தொடர்புக்கு: aravindan.di@thehindutamil.co.in

தி இந்து.புதன், அக்டோபர் 29, 2014

கடன் திட்டங்கள் :பெண்கள், குறைந்த வருவாய் பிரிவினருக்கு சிண்டிகேட் வங்கி கடன் திட்டங்கள் அறிமுகம்

 பெண்கள் தொழில் தொடங்கவும், குறைந்த வருவாய் பிரிவினர் வீடு கட்டவும் உதவும் வகையில் சிண்டிகேட் வங்கி சிறப்பு கடன் திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளது.

இதுதொடர்பாக சிண்டிகேட் வங்கி வெளியிட்டுள்ள செய்திக் குறிப்பு:

சிண்டிகேட் வங்கியின் நிறுவனர் நாளையொட்டி 'சிண்ட் மஹிளாசக்தி', 'சிண்ட்குதீர்' ஆகிய கடன் திட்டங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

சிண்ட்மஹிளாசக்தி திட்டத்தின்கீழ் பெண்கள் சிறு தொழில், கடைகள் தொடங்க முடியும். ஏற்கெனவே செய்து வரும் தொழிலை விரிவாக்கம் செய்யவும், முதலீட்டை அதிகப்படுத்தவும் இந்த கடனை பெற்றுக்கொள்ளலாம்.

இத்திட்டத்தின் கீழ் அதிகபட்சமாக ரூ.5 கோடி வரை கடன் பெற முடியும். ரூ.10 லட்சம் வரை 10.25 சதவீத வட்டி யும், ரூ.10 லட்சத்துக்கு மேல் என்றால் ஏற்கெனவே அமலில் உள்ள வட்டி விகிதத்தில் 0.25 சதவீத வட்டி தள்ளுபடியும் கிடைக்கும். கடனைப் பெற பிணைத் தொகை செலுத்தத் தேவையில்லை.

பிராசஸிங், ஆவணக் கட்டணங்கள் கிடையாது. தேசிய சிறு தொழில் கழகம், மாவட்ட தொழில் மையம், சுய உதவிக் குழுக்கள் ஆகியவை பயனாளிகளை பரிந்துரை செய்யலாம். பயனாளிகளுக்கு தேவை ஏற்பட்டால் பயிற்சியும் வழங்கப்படும்.

சிண்ட்குதீர் திட்டத்தின்கீழ் பொருளாதாரத்தில் நலிந்த பிரிவினர், குறைந்த வருவாய் பிரிவினர் சொந்தமாக வீடு கட்ட கடன் பெறலாம். பயனாளியின் ஆண்டு வருவாய் ரூ.2 லட்சத்துக்கு மிகாமல் இருக்க வேண்டும். பொருளாதாரத்தில் நலிந்த பிரிவினர் ரூ.5 லட்சம் வரையும், குறைந்த வருவாய் பிரிவினர் ரூ.10 லட்சம் வரையும் கடன் பெறலாம்.

இந்த கடனுக்கு 10.25 சதவீத வட்டி செலுத்த வேண்டும். பிராசஸிங், ஆவணக் கட்டணம் கிடையாது. கடனை அதிகபட்ச மாக 30 ஆண்டுகளுக்குள் திருப்பிச் செலுத்தலாம். 

இத் திட்டத்தின்கீழ் கடன் பெறு பவர்கள் வீட்டில் கட்டாயமாக கழிப்பறை கட்ட வேண்டும். சூரிய மின்விளக்குகளைப் பொருத்தவும் கடன் வழங் கப்படும். இவ்வாறு செய்திக் குறிப்பில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது

தி இந்து.புதன், அக்டோபர் 29, 2014

Armenian Church

Long back when I was designing a tee depicting 6 different icons of Chennai, like expanding an abbreviation i.e 'MADRAS'. And to depict one of the 'A', I depicted Armenian Church. Sadly I've never been there, when I designed that. Recently when I got a chance to go there with some people who know very well about its history, how would I say no???????? So, here's more on the place.

Armenians originally belong to the Armenia region (present day Turkey, Iran regions). Christianity was spread here by the apostles of Jesus St. Thaddew & St. Bartholomew. And this was the first ever country to declare Christianity as state religion in the year 301 AD, followed by Ethiopia in 324. Only after these 2 countries, Vatican declared Christianity as state religion. Followers of Armenian Christianity later on spread all over the world and that includes India too. 

The Chennai population of Armenians had their own church and that's this Armenian Church. The church was built in 1712 and was renovated in 1772.

The most important feature of this church is its bells. These are heavy, huge, iron bells, 6 in number, cast in different times from 1719 to 1737.

There are inscriptions on these bells that say when they were cast and for what purpose. Here are 2 of those,  in stitched images, so that you can read what is on it. The bells hand from oak wood that are also as old as the bells. Presently the bells are rung once a week, every Sunday morning at 9.

The entire place also served as a burial ground and you can see the tombstones, everywhere. One of the tombstones caught my attention. It was of Shmavonian (1750-1824). 

His tombstone depicts a ruler and scissor to depict he was a textile merchant; it also depicts stones and a balance to denote he was a gem stone merchant; it also depicts ink bottle and quill feather to denote he was a writer as well; and it also denotes wine glass and grapes to denote that he was a wine merchant as well. To put in a nutshell this kinda depicts the culture of Armenians. They were merchants and did as many commercial ventures as possible.

An important grave here was of Kojah Petrus Woskan (1681-1751). He was the merchant who built the Marmalong Bridge in Chennai; the original church of St.Matthias in Vepery, Chennai; and also the steps of St.Thomas Mount. He was buried in St.Matthias Church, but according to his wish, his heart was buried in New Julfa where he was born. A tablet was inscribed here in his memory. Another interesting grave stone was this. It had this man wearing a very Indo-Persian outfit, complete with turban. Below that was an image of a 2 headed bird called Ganda Perundam, a mythical bird in India.

The interiors of the Church look so elegant. The altar has Mother Mary rising to the skies with baby Jesus. The original image on the altar was a similar one, which got destroyed while renovation. The present image is pretty new. 

Below that image was a wooden platform with 4 steps and 5 sections in each step denoting 20 scenes from the life of Jesus Christ. It includes the 14 stations of the cross and 6 miracles. In many churches these scenes are depicted as wall hangings or as glass paintings. 

Another interesting factor is the location of the choir. Its located in the mezzanine opposite to the altar facing the altar. I was informed that the practice of having the choir beside the altar on the leftside is only a modern practice. The chairs, tables, chandeliers, everything has a gorgeous old world charm to it. 

The street where this church is located is called Armenian Church. But when I went into the street and enquired for the church, I was directed to a huge church. This church is much more posh looking than the ancient church. This even has a dwaja sthambam like in Indian temples. 

Guess what, that's a brand new Catholic church, built just beside the ancient Armenian Church!!! From the exterior the original Armenian Church doesn't even look like a church!!!

TO GET THERE:

Dedicated to Kra.Narasaiah

Saturday, July 26, 2014

http://travel.bhushavali.com/

Search For Old Jail Road !

The last fabulous huuuuge piece here is of the gateway of Madras Central Prison – 1837. 

This has an interesting story behind it.

 It was in the year 2009 when the Chennai High Court passed a verdict to send this piece of history to the gallows after it served its purpose for 172 years

. This prison has seen several important persons, including Subash Chandra Bose, Veer Savarkar, Annadurai etc. who served their grueling sentences here during the Indian Independence Struggle.

Though it was demolished in 2009, the Main gate, Jail Name plates and Cell no. 78 found a new home here in Steve Borgia Museum
travel.bhushavali.com


Where is or was the Old Jail, wonders Jayanthi Selvam, saying she uses Old Jail Road quite often. The road is the central portion of a three-part road, from east to west being Ebrahim Sahib Street, Old Jail Road and Basin Bridge Road in the southern shadow of what was the North, or Old Town, Wall, of which only the stretch preserved with the Maadi Poonga atop it is all that survives. It was south of a bastion of this wall that the Old Jail was established in 1804, though its roots go back to 1692.

The Old Jail’s premises, at the corner of Popham’s Broadway and Old Jail Road, was cleared of prisoners shortly after Independence and the campus was given to the Congress Prachar Sabha which ran a cottage industries training centre in the numerous buildings there.

When Kamaraj stepped down as Chief Minister in 1963, the enthusiasm for the training centre waned and the premises were handed over to the Central Polytechnic Institute and a new Arts College for Women in 1964.

 Four years later the last of the CPI’s constituent units moved to Adyar and the college expanded into the Bharathi Women’s Arts College. It was many years before the College got new buildings for its students, its early batches having used many a prison block, some of which survive, derelict, till today.

 S Muthiah, : H : 19 Oct 2014

Egmore Railway Station :the land of Egmore Railway Station belonged to Dr. Pulney Andysold it for Rs.1,00,000 to the SIR in 1904.

I had mentioned in this column that the land on which the handsome Egmore Railway Station (then of the South Indian Railway) was built had belonged to Dr. Pulney Andy (Miscellany, September 20, 2010) and that he had sold it for Rs.1,00,000 to the SIR in 1904. 

It wasn’t a particularly happy sale, I now learn from a copy of Dr. Pulney Andy’s letter to the Deputy Collector of Madras, J.R. Coombes, which was sent to me by a reader from ‘Trichinopoly’, N.C. Martens. 

The land in question was 1.83 acres in extent and had several buildings on it. It was his attachment to those buildings that were the cause for the reluctance of ‘S. Pulney Andy M.D., M.R.C.S. (Eng.), F.L.S.’ to sell the property, the letter of ‘15th February 1904’ makes clear.

Reacting to a letter from the Deputy Collector citing ‘Act I of 1894’ requesting his property for “the remodeling of the S.I.R. Egmore Station”, and asking whether he had any objections to handing it over to the S.I.R., Pulney Andy writes, “I have very strong reasons for not wishing to part with my property…” He goes to state those reasons.

Egmore Railway Station Inside

He writes that he had bought the property “mostly for the benefit of my health which was broken down after long service in the Travancore state… (and the environment proved itself over) about 30 years… not a case of any illness or death occurred among the dwellers on this estate.”

Secondly, the house was designed and built by his wife before she passed away in Travancore, after which he returned to Madras to spend the rest of his life in the house “which perpetuated her memory” and which he had improved by developing an orchard around it.

Egmore Railway Station waiting room

Then comes his most significant argument. “After retiring from Government service, I have turned my mind to the remodeling of the Indian Christian Church and am the founder and the President of the National Church of India. My residence in Egmore is the Head Quarters of the movement and I have utilized a building here for the purpose of worship and there have been already two ordinations of Ministers during the past year. It was also my intention to erect a substantial building as a Temple for public worship by members of the Christian Community on the land… (which) is centrally located.”

 With such extent of land not available in a central area, a move to a distant location where space might be available would inconvenience his congregation considerably, Pulney Andy goes on to explain at some length. He, however, concludes:

“But should it be considered that my property is absolutely required for the purpose of Railway construction and should Government desire to compel me to part with it, under the provisions of the Act, I beg to state that I may be granted a compensation of not less than one hundred thousand rupees (Rs.100,000) for it and sufficient time should be given me for removal.” 

His request was met with alacrity but not generosity, the ‘not less’ ignored, it would appear, for the handover was quick and the station was ready to flag out its first train, the Boat Mail, on June 11, 1908.

 S Muthiah, : H : 19 Oct 2014