இந்தியாவில் மொழிவாரி மாநிலங்கள் அமைக்கப்பட்ட போது, சென்னை நகரத்தை கைப்பற்றி விட வேண்டும். என்று ஆந்திர மாநில காங்கிரஸ் தலைவர்கள் தீவிரமாக இருந்தனர்.
தெலுங்கு பேசும் மக்களைக் கொண்ட ஆந்திர மாநிலம் உருவாக்கப்பட்ட பிறகும் கூட ஆந்திர மாநில மக்களுக்கு சென்னை மீது ஒரு கண் இருந்து கொண்டே இருந்தது.
இந்த நிலையில் 1948-ம் ஆண்டு சென்னை மாநகராட்சிக்குத் தேர்தல் நடந்தது.
இந்த நிலையில் 1948-ம் ஆண்டு சென்னை மாநகராட்சிக்குத் தேர்தல் நடந்தது.
அப்போது சென்னை நகரம் ஆந்திராவுக்கே சொந்தம் என்பதை நிலை நாட்ட, ஆந்திர காங்கிரஸ்காரர்கள் பெருமளவில் தேர்தலில் போட்டியிட்டனர்.
தேர்தலில் வென்று சென்னையை ஆந்திராவுடன் இணைத்து விட வேண்டும் என்பது அவர்களது திட்டமாகும்.அந்த சமயத்தில் காமராஜர், தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கட்சித் தலைவராக இருந்தார்.
ஆந்திரா காங்கிரஸ்காரர்கள் திட்டமிட்டு காய்களை நகர்த்துவதை அறிந்த அவர், சென்னை மாநகராட்சித் தேர்தலில் தமிழக காங்கிரசார் போட்டியிட மாட்டார்கள் என்று அறிவித்தார்.
எல்லோரும் காமராஜரை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தனர்.
அதன் பிறகு காமராஜர் தன் அதிரடியைத் தொடங்கினார். தமிழ்நாடு எல்லையைக் கமிட்டி என்ற ஒரு அமைப்பை
உருவாக்கினார்.
அதன் பிறகு காமராஜர் தன் அதிரடியைத் தொடங்கினார். தமிழ்நாடு எல்லையைக் கமிட்டி என்ற ஒரு அமைப்பை
உருவாக்கினார்.
அந்த அமைப்பு சார்பில் "தமிழ் நாட்டுக்கே சென்னை நகரம் சொந்தம்'' என்று பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டது.
அதோடு அந்த அமைப்பின் சார்பில் வேட்பாளர்கள் நிறுத்தப்பட்டனர்.
அதோடு அந்த அமைப்பின் சார்பில் வேட்பாளர்கள் நிறுத்தப்பட்டனர்.
தேர்தலில் தமிழ்நாடு எல்லைக்கமிட்டி சார்பில் காமராஜர் நிறுத்திய வேட்பாளர்கள் அமோக வெற்றி பெற்றனர். ஆந்திர காங்கிரஸ்காரர்கள் படுதோல்வியைத் தழுவினார்கள்.
இதன் மூலம் சென்னை நகரை காமராஜர் மீட்டு, தமிழ்நாட்டுடன் தக்க வைத்துக் கொண்டார்.
இந்த சம்பவத்துக்குப் பிறகு ஆந்திர மாநில தலைவர்கள்,சென்னை நகருக்கு உரிமை கொண்டாடுவதை கைவிட்டு விட்டனர்.
இந்த சம்பவத்துக்குப் பிறகு ஆந்திர மாநில தலைவர்கள்,சென்னை நகருக்கு உரிமை கொண்டாடுவதை கைவிட்டு விட்டனர்.
இதன் மூலம் காமராஜர் ஓரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய் அடித்தது குறிப்பிடத்தக்கது. ஒன்று தமிழக-ஆந்திர காங்கிரஸ் தலைவர்களிடம் ஏற்பட இருந்த சண்டைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தார்.
இரண்டாவது சென்னை நகரம் கை நழுவி செல்லாமல் பார்த்துக் கொண்டார்.சுதந்திரம் அடைந்த மறு ஆண்டே எழுந்த இந்த பிரச்சினையால் பிரதமர் நேரு மிகுந்த பதற்றத்துடன் இருந்தார்.
ஆனால் பிரச்சினையை காமராஜர் கையாண்ட விதத்தை கண்டு நேரு பிரமித்துப்போனார்.
No comments:
Post a Comment